Osman Ulubaş İlköğretim Okulu Türkçe Bilgi Yeri

ATATÜRK'Ü ANIŞ

Düşmanların elinden,

Bizi kurtaran sensin.

Bu vatanı yeniden,

Özenle kuran sensin.

Adını küçük büyük

Anıyoruz her zaman,

Adı büyük Atatürk,

Anlı şanlı kahraman

M. Necati ÖNGAY

ATATÜRK SİZİNLE

Haydi çocuklar, zil çaldı,

Girin birer ikişer sınıfa;

Tebeşir tebeşir gülümsesin

Karşınızda kara tahta...

Oturun sıralarınıza

Tatlı, sıcak bir istekle;

Kafanızı hazır tutun

Yeni şeyler öğrenmeye...

Geçmişte atalarımız

Büyük işler başarmışlar;

Sizin de yapacağınız

Daha nice işler var...

Duvara asılı harita

Tanıyalım yurdumuzu;

Öğrenelim her bakımdan

Nedir gerçek, nedir doğru.

Işıksız, yolsuz kalmışız

Uzun zamanlar neden?

Kendimizi bırakmışız

Yarınları düşünmeden...

Orman çekilmiş yayladan,

Ovalar, tarlalar susuz;

Memleket, çocuklar, memleket

İşte bu yüzden uykusuz...

Artık sizler varsınız,

Umutlar size bağlı;

Sizsiniz hiç unutmayın

Ulusun kolu kanadı...

En güzeli, en iyiyi

Bulun, ortaya koyun;

Yolunuzu aydınlatan

Bilim olsun, sanat olsun...

Bakın Atatürk sizinle,

Sizi gözlüyor her an;

Onun sonrası ruhudur

Sizinle birlikte yaşayan...

Haydi çocuklar, zil çaldı,

Çıkın birer ikişer sınıftan;

Kıvançla, sevinçle koşun

Sizi bekliyor vatan...

Osman Güngör FEYZOĞLU

GAZI

Türk çocuğu! İyice bak ve tanı;

İstiklâl güneşi bu baştan doğdu;

Salgından kurtardı güzel vatanı,

Bütün düşmanları yurdundan kovdu.

Türk kızı! Yüksel de göklere kadar,

Altın yıldızlardan işle bir çelenk;

Ayın bahçesinden çiçekler kopar,

Gazi'nin önüne ser, ışık ve renk.

Türk oğlu! Rüzgârlar olsun sana at,

Doğudan batıya müjdeler taşı,

Gazi'yi gönlünün içinde yaşat;

De ki: "Zafer olsun onun yoldaşı!"

Cihan tarihini süsledi adı,

En büyük milletim, övün ve sevin,

Bir benzeri daha yaratılmadı,

Dünyada bir tane senin "Kemal'in!"

Halide Nusret ZORLUTUNA

HER MEVSİMDE ÇOCUKLARLA ATATÜRK

Her mevsimde çocuklar göğe bakınca,

Tutunca kâğıttan bayrakları askerlere

Seyredince seni, başı göğe değen heykellerde,

Mışıl mışıl uyuyunca üstü açık yıldızlara karşı,

Görünce analar babalar saygı duruşunda.

Gezince Anadolu uygar, tarlalar gür.

Dinleyince çok sesli halk havaları güzel.

Sevimli kitapları açıp açıp okuyunca,

Seni hatırlayacaklar.

Her mevsimde çocuklar büyüyünce,

Ağır ağır dalgaları eridikçe kuşakların,

Genişledikçe kentler, köyler aydınlâdıkça

Okullar dolup dolup boşaldıkça,

Seni hatırlayacağız.

Her mevsimde çocuklar ve çocuklarda sen

Ve sende bütün Türkiye

Hep birlikte İstiklâl Marşı'm söyleyeceğiz.

Adnan ARDAĞI

ATATÜRK İÇİN

Tuttun elimizden, çıktık sefere

Kurtardık vatanı, milleti Ata'm,

Serdik kör denilen talihi yere,

Zaferdir savaşın nimeti Ata'm,

Dağlar altımızda at oldu bizim,

Sen dedin: � Uyan Türk...

Açıldı gözüm.

Sakarya suyunda yununca yüzüm,

Bilindi Türklüğün kıymeti Ata'm.

Duyarım, dalgalar sahili döver,

Sen sade bir paşa olaydın eğer

Yine kalbimizde alacaktın yer.

Sensin bu vatanın ziyneti Ata'm.

Bir eşin var mıydı civanmertlikte?

İyi ettik sana "Ata" dedik de,

Sevgin göğsümüzde, eller tetikte,

Sendin bize Tanrı himmeti Ata'm.

Her Türk olan "Ata'm" der de tutuşur,

İşitir emrini, derdi yatışır,

Kâfi, bu teselli ona yetişir;

Sana lâyık olmak niyeti, Ata'm!

Osman ATİLLÂ

MUSTAFA KEMAL'LER TÜKENMEZ

Tükenir elbet

Gökte yıldız denizde kum tükenir

Bu vatan bu topraklar cömert

Türk analar Türk babalar cömert.

Kutsal bir ateşim ki ben sönmez

İnanın Mustafa Kemaller tükenmez

Ben de etten kemiktendim elbet

İki Mustafa Kemal var iyi bilin .

Ben işte o ikinci sonsuzlukta

Ruh gibi bir şey görünmez

İnanın Mustafa Kemal'ler tükenmez

Hep kardeşliğe bolluğa giden yolda

Bilimin, yapıcılığın aydınlığında

Güzel düşünceler soyut fikirlerde ben

Evrensel yepyeni buluşlarla

Geriliği kovmuşum ben dönmez

İnanın Mustafa Kemal'ler tükenmez

Başın mı dertte beni hatırla

Duy beni en sıkıldığın an

Baştan sona her şeyiyle bu vatan

Sakın ağlamasın kasımlarda

Fatih'ler, Kanunîler ölmez

İnanın Mustafa Kemal'ler tükenmez

Halim YAĞCIOĞLU

BENİ SEVMEK DEMEK

Yaşatıyor musun devrimlerimi

Götürebiliyor musun yeniçağlara

Yazıyı, kılığı hür düşünceyi

Örnek ediyor musun uluslara

Atabiliyor musun zihinlerden

Softalık, gerilik tüm karanlığı

Adın var mı en yeni buluşlarda

Köye sokabildin mi aydınlığı

Sevebiliyor musun düşmanını

Bolluk mu bir uçtan bir uca vatan

Derim ki yolumda yürüyorsunuz

Büyüğünden küçüğüne o zaman.

Halim YAĞCIOĞLU

MUSTAFA KEMAL'İ DÜŞÜNÜYORUM

Mustafa Kemal'i düşünüyorum;

Yeleleri alevden al bir ata binmiş

Aşıyor yüce dağları engin denizleri,

Altın saçları dalgalanıyor rüzgârda

Işık ışık yanıyor mavi gözleri.

Mustafa Kemal'i düşünüyorum;

Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında

Destanlar yaratıyor cihanın görmediği;

Arkasından dağ dağ ordular geliyor

Her askeri Mustafa Kemal gibi

Mustafa Kemal'i düşünüyorum;

Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel

Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere.

Al bir ata binmiş yalın kılıç

Koşuyor zaferden zafere...

Mustafa Kemal'i düşünüyorum;

Ölmemiş bir Kasım sabahı

Yine bizimle beraber her yerde,

Yaşıyor dört köşesinde vatanın,

Yaşıyor damar damar yüreklerde.

Mustafa Kemal'i düşünüyorum;

Altın saçları dalgalanıyor rüzgârda,

Mavi gözleri ışıl ışıl görüyorum.

Uykularıma giriyor her gece

Ellerinden öpüyorum.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

BÜYÜK ATA'YA

Koca bir güneşin akşam olmadan,

Dağların ardında sönüşü gibi,

Millete can veren, vatan yaratan

Tanrı'mn göklere dönüşü gibi,

Ölümün içinde bir yara Atam,

Derdimi kimlere döküp anlatam.

Vatanın dağları güz rengi aldı,

Dün sabah tanyeri bayraktan aldı,

Ne yıldızı, ne güneşi görmeyen gözüm,

Odamda resmine takıldı kaldı.

Sana can verip de ben ölsem Atam,

Derdimi kimlere döküp anlatam.

Ölüm bu vatanı koydu Atasız,

Hepimiz öksüz, günümüz gece,

İsmini andıkça ağlayacağız,

Dilimizde adın ilk ve son hece.

Kör olsun sana yaş dökmeyen

Atam, Derdimi kimlere döküp anlatam.

Bağışla yamldım, hayır ölmedin,

Göklerde değilsin, gönüllerdesin,

"Soyumun kalbine gireyim" dedin,

Gönülden gelecek her zaman sesin.

Her zaman ırkıma büyük baş Atam,

Tanrılaş gönlümde, tanrılaş Atam.

Nurettin ARTAM

ATATÜRK YOLUNDA

Küçücüktük, küçücüktük, bebektik,

Yurt elden gidiyordu az daha.

Yurt elden gidecekti, hep ölecektik.

Mustafa Kemal Paşa çıkmasaydı ortaya.

Bir yanda padişah hayın mı hayın

Bir yanda düşmanlar güçlü mü güçlü.

İki ateş arasında Türk ulusu

Mümkün müydü Atatürk olmasaydı yanaşın.

O inandı ulusun gücüne... ve inandırdı

Ulusunu savaşmaya sonuna kadar

Topa, tüfeğe karşı taşla, sopayla

Dedi ki: Korkmayalım, yürüyelim arkadaşlar.

Bu sözle bilendi kılıçlar, süngü oldu

Çakar almaz tüfekler ateş kesildi.

Elde avuçta ne varsa yurt uğruna

Mal, can, para, herşey verildi.

Yurt kurtuldu sonunda, azgın düşmanlar

Akdeniz'e döküldü sersefil.

Yaralar kapandı, yangınlar söndü,

Ocaklar tütmeye başladı bir bir.

O günden beri sıcak bir güneş

Isıtmada güzel yurdumuzu

Bu ulus varlığım, devletini

Unutmaz Atatürk'e borçlu olduğunu.

Biz yürekten bağlanmışız Atatürk'e

Yürekten inanmışız O'na

Gencimiz, yaşlımız, kadınımız, erimiz

Dün onun yolundaydık, bugün onun yolunda.

Ahmet ALTÜMSEK

ATAM

Bir yüz tanıdım ruhuma nakşoldu zamanla,

Bir yüz ki bütün hatları şimşekle doluydu,

Ben yalnız onun resmine daldım heyecanla,

Benden çocuğum yalnız onun şiirim duydu.

Bir hüzne bürünmüştü cenazeyle düğünler,

Bir damla yaş olmuştu denizler gözümüzde...

Hasretle bakarken gecenin rengine günler,

Seyretti yanan gözlerimizi fecri o yüzde.

Ondan geliyor, her günümüz başka banarsa,

Ondandır, ufuklarda ne ürperme, ne gam var...

Kalbim, nefesim dursa, düşüncem sona varsa,

Dünya'yı unutsam da unutmam bir Atam var.

Faruk Nafiz ÇAMUBEL

MUSTAFA KEMAL'İN KILICI

Açılmış sonsuzluklara bayrak gibi,

Haşmetli parıltılarla şimşeklenir.

Bu kılıç, bir devir açmış

Yeni Türkiye'nin sesidir.

Gelir eski çağların cihangir kılıçlan.

Saf saf durur karşısında.

Yeşilden mora değin cümle renkler

Zaferi çağrışır parıltısında.

Mustafa Kemal'in kılıcı,

Hürriyet için sıyrılır kınından,

Şavkı vurur tutsak uluslara,

Selam durur iyilik, güzellik, hak.

Uzaktan, yakından...

Bu kılıç Sakarya'da Dumlupınar'da,

Mehmet'lerin hıncını bilemiş

Bir bozkır gecesi Kocatepe'de,

"Ben nasıl yerimde dururum" demiş.

Bir sıyrılmış kınından memleket memleket.

Antep'te Şahin olmuş.

Ödemiş'te Gökçen Efe,

Erzurum'da Dadaş olmuş,

Bir ok gibi yönelmiş hedefe...

Mustafa Kemal'in kılıcı bu,

Susar yüce dağlar morunda.

Konuşur ovalar dilince san sarı...

Bir esmeye görsün başında,

Savaşın alev rüzgârlan.

Kartal kesilir dağ başlarında.

Su olur, hava olur, ateş olur.

Mustafa Kemal'in kılıcı bu,

Bugün de, yann da,

Karanlık kafalara güneş olur.

Arif Hikmet PAR

ATATÜRK'E MEKTUP

Her gün yazar, bu gün yollarız,

Atam, Ne kadar

Türk varsa o kadar selâm

İnsan gönülleri dolusu hürmet,

Ne kadar Türk varsa o kadar minnet...

Gönlümüz çırpınıp istiyor artık

Sana ermek için ey fırtına kuşu,

Yola çıkmak yalınayak, baş açık,

Tırmanmak gök denen mavi yokuşu.

Muhakkak orda eskisi kadar;

Bütün ilâhlardan daha güzelsin;

O kalem parmaklar, o ışık saçlar,

O tanrısal alın, yelemsi kaşlar.

Bir son defa daha karşıma gelsin;

O ateş sesinle yanayım gene

Güler ki "Ne mutlu Türküm diyene!"

Türk olarak arza gelmediğine

Ölüler, melekler, ilâhlar yansın...

Her katta bir ayrı aksin uyansın:

îlk yapı-ilk akın devirlerinden

Göğe göçüp giden başbuğlardan sen,

İlk halin: İstemi, Gültekin, Oğuz

İkincisi Timur, Yıldırım, Yavuz...

Kalmadı o eski dar düşüncemiz:

Taşını saygıyla öpmek için biz

Artık ne bekliyor, ne yanıyoruz:

Hemen al ahnına halktan birinin

Ya da o büyük yurt depelerinin

Karma-taşına uzanıyoruz.

Elini öpüyor gibiyiz senin

Şimdi her ihtiyar Türk'ün elinde

Orta bozkırın ot bitmez çölünde

Senin yâdın yedi veren bir güldür;

Kitabendir yirmi milyon hafıza;

Anıtkabirin, yirmi milyon gönüldür,

Sensin bizim ışığımız, hızımız;

Nutukların bizim alın yazımız;

Yol oldu her yönde senden kalan iz,

Her canımızla, başımızla biz

Emanetlerine siperiz Atam!

Güzel ellerinden öperiz Atam...

Behçet Kemal ÇAĞLAR

ATATÜRK

Boz kıraçtan, karlı dağdan, inceden,

Bir ışıktır parlar yarı geceden.

Bir kartaldır kanat çırpan yüceden,

Bilimden, sevgiden, öz düşünceden...

Bayrak bayrak dilimizde türkümüz,

Sığmaz zamanlara Atatürk'ümüz.

Defne dallarında yol karış karış,

Sınırsız, süresiz kutsal yakarış.

Büyük zaferlerde sonsuza varış,

Yurt içinde huzur, cihanda barış...

Bayrak bayrak dilimizde türkümüz,

Sığmaz zamanlara Atatürk'ümüz.

Kahramanlık sancağımın mihengi,

Sunmuş şehitlerim en güzel rengi.

Parlar alınlarda zafer çelengi Büyük

Atatürk'le sevgi hevengi...

Bayrak bayrak dilimizde türkümüz,

Sığmaz zamanlara Atatürk'ümüz.

Bir beyaz müjdedir, gelmiş-gelecek,

Vatan bahçesinde büyüyen çiçek.

En yüce duyguda en güzel gerçek,

Destan destan yurduma serpilecek...

Bayrak bayrak dilimizde türkümüz,

Sığmaz zamanlara Atatürk'ümüz.

Feyzi HALICI

ATATÜRK

Sen Atatürk'ü tanımazsın çocuğum.

Ne insandı O, ne insandı.

İzmir'e gelişini görseydin,

Ne şanlıydı O, ne şanlıydı.

Benzerdi sana, bana

Bizim gibiydi eli, ayağı

Ama bir yol baksaydm yüzüne

İçin sevgiyle dolardı.

Vapura biniyorsak dilediğimizde,

Sokakta geziyorsak hür,

İyi bak dört yana, Atatürk'ün aklı görünür.

Arı Türkçe konuşuyorsak,

Türkçe düşünüyorsak bugün

Her işimizde O'nun gücü,

Büyük öğretmeni Türk'ün

Halkımızın arasında, halktan,

Davul vurur dengi dengine.

Dünya rastlamış mıdır?

Atatürk'ün dengine?

Nahit Ulvi AKGUN

RAHAT UYU, ATATÜRK

Rahat uyu, Atatürk,

Ama uyanık uyu,

Yerin altında da yer üstündeki gibi

Vatan tutkusuyla uyu...

Duman almış yine dağ başlarını duman

Sular bile uyur da uyumaz düşman

Kulağı doğaya açık bir çoban

Kuşkusuyla uyu...

Sarınıp boz kaputuna yorgun argın

Uzanırdın üzerine karların

İşte öylesine Sakarya'ların

Uykusuyla uyu...

Bir hazırız bayrağa boyanmak üzere

Savunmak sathında dayanmak üzere

Sen de kalk borusuyla uyanmak üzere

Yat borusuyla uyu...

Sen bayraksın Atatürk,

Teri soğumamış üniformasın,

"� Nöbeti devrettiğim yürekler uyumasın!"

Duygusuyla uyu...

Gökhan EVLİYAOĞLU

MUSTAFA KEMAL'İN ÇİZMELERİ